Spoedzorg en planbare zorg

Spoedzorg

In geval van ernstige spoed, rukken onze ambulances uit met zwaailichten en sirenes. Dit gebeurt na een melding van bijvoorbeeld een arts of na een telefonische melding van een burger via 112. Dit telefoontje komt binnen bij onze centralist op de meldkamer ambulancezorg. Op basis van de telefonische melding wordt bepaald welke vorm van ambulancezorg noodzakelijk is. Als er sprake is van ernstige spoed (A1-rit) dan moet de ambulance binnen 15 minuten ter plaatse zijn. Deze vorm van zorgverlening noemen we spoedzorg. Het kan ook zijn dat er ambulancezorg nodig is bij minder directe spoed; als er geen sprake is van direct levensgevaar. De ambulance moet er dan binnen 30 minuten zijn (A2-rit).

Planbare ambulancezorg

Alle ambulancezorg waar vooraf is afgesproken op welke dag en tijd een patiënt opgehaald of ergens naartoe gebracht moet worden, noemen wij planbare ambulancezorg. Het grootste deel van de planbare zorg wordt uitgevoerd door een ambulance voor middencomplexe ambulancezorg. Soms wordt een ALS (Advanced Life Support) ambulance ingezet. Bijvoorbeeld als er bij een overplaatsing van een patiënt naar een ander ziekenhuis onderweg sprake is van hoogcomplexe zorg.

Ziekenhuizen, zorginstellingen en huisartsen kunnen een aanvraag doen specifiek voor planbare ambulancezorg. Deze aanvraag loopt via de Meldkamer Ambulancezorg Noord-Nederland. Wij werken als ketenpartners efficiënt samen en dragen hierdoor bij aan ons gezamenlijke doel; de juiste zorg voor de mensen die ons nodig hebben. Een speciaal team bij de meldkamer coördineert de aanvragen voor planbare ambulancezorg. Hierbij worden de medische gegevens van de patiënt uitgewisseld, zodat op basis daarvan passend vervoer ingezet kan worden.