En dan heb je een hartinfarct...

“De ambulance heeft de schade beperkt”

“Ik dacht dat ik spierpijn had. Ik was net die week 32 jaar geworden, dus ik dacht absoluut niet aan iets ernstigs en ook de huisarts dacht dit niet. Maar ’s nachts werd de pijn zó heftig, dat mijn man 112 heeft gebeld. De ambulance kwam direct en de verpleegkundige maakte zonder aarzelen een hartfilmpje. Een hartinfarct, zo bleek. Ik kreeg medicijnen en werd meteen naar het MCL gebracht. Ondertussen hadden de ambulancemedewerkers ook contact met een van de cardiologen van het MCL. Ook hij vond dat ik met spoed naar het ziekenhuis moest komen en haastte zichzelf ook naar MCL. Gelukkig had de verpleegkundige dit ook al vastgesteld en waren we al onderweg naar Leeuwarden. Eenmaal in het ziekenhuis stond het medisch team al klaar en kreeg ik een hartkatheterisatie en zijn er die nacht twee stents geplaatst. Door het snelle en doortastende optreden van de ambulancemedewerkers ben ik er nog en is de schade heel beperkt gebleven. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor, nog steeds. Dat heb ik ze gelukkig zelf kunnen zeggen. Een maand later zat ik alweer heerlijk buiten te genieten van mijn twee jonge kinderen. Ook heb ik de medewerkers van de ambulance en de cardioloog mijn excuses nog aangeboden voor het feit dat ik ze die nacht uit bed gebeld heb (…).”